دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری

راهبرد دانش‌بنیان‌ها برای تولید غذا از پسماند حیوانی 

راهبرد دانش‌بنیان‌ها برای تولید غذا از پسماند حیوانی 
محققان یک شرکت دانش‌بنیان حوزه علوم غذایی در تلاش است از استخوان‌های دور ریخته شده و بافت‌های سخت حیوانی، راهی برای تهیه ناگت مرغ و کیک ماهی بیابد.
کد خبر : 895351

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از یورونیوز، اگرچه ممکن است شبیه فیلم‌های تخیلی به نظر برسد، اما دلایل زیست محیطی خوبی برای راه حل شرکت دانش بنیان فنلاندی «سوپر گراند» «SuperGround» وجود دارد.

ایده این شرکت دانش بنیان، کاستن پسماند غذایی، کاهش انتشار کربن حاصل از دامداری و همچنین افزایش بهره وری بیشتر از گوشت است که در نتیجه نیاز به پرورش حیوانات را برای تولید یکسان کمتر می‌کند.

«سانتو وکلی» «Santtu Vekkeli» بنیانگذار و مخترع اصلی سوپر گراند، طی سال‌ها پژوهش و تهیه فهرستی از مشکلات حل نشده مربوط به مواد غذایی، به مصرف استخوان برای تولید غذا بدون استفاده از مواد شیمیایی مانند آنزیم‌ها رسیده است. 

مخترعان این شرکت با ترکیب و بهینه سازی تعدادی از ماشین‌های موجود، برای اولین بار سه سال پیش یک «خمیر نرم و خوشمزه» از بافت‌های سخت تهیه کردند.

روش سوپرگراند بیشتر مواد مغذی گوشت مانند ویتامین‌های حساس به حرارت را به شکل قابل استفاده و دناتوره نشده حفظ می‌کند. خمیر به دست آمده به راحتی با محصولات غذایی برپایه گوشت مانند کیک ماهی و ناگت مرغ قابل ترکیب است.

وکلی می‌گوید: بافت‌های سخت، مواد فوق العاده‌ای برای غذا هستند و تقریباً همان مقدار پروتئین و چربی گوشت چرخ کرده را دارند. تا ۳۰ درصد از یک ناگت را می‌توان از استخوان خمیر شده پا، سینه، پشت و نوک بال تهیه کرد، بدون اینکه به طعم، بو و سایر ویژگی‌های آن مانند راحتی گاز زدن آسیبی وارد شود.
این رقم برای کیک ماهی بیشتر است چرا که مخترعان می‌گویند موفق شدند تا ۵۰ درصد از یک تکه کیک ماهی را از مواد خام مانند سر، پوست، فلس و استخوان خمیر شده، تهیه کنند.

مدیر این شرکت دانش بنیان می‌افزاید بیشترین درصد بدون تغییر در خواص حسی را می‌توان در کباب مرغ و توپک‌های ماهی سالمون در محصولات ماهی استفاده کرد. 

این شرکت ادعا می‌کند فرایند ابداعی آن هم برای محصولات مرغی و هم برای محصولات ماهی، می‌تواند ضمن افزایش ۲۰ تا ۷۰ درصدی بازدهی غذا، میزان تولید دی اکسید کربن را کاهش دهد.

به گفته وکلی انتشار دی اکسید کربن تنها در سناریویی کاهش می‌یابد که در آن، مصرف محصولات حیوانی بیش از راهبرد ما برای افزایش میزان غذای موجود، بیشتر نشود. 

همانطور که مرغ به گوشت سفید و گاو به گوشت قرمز خوراکی تبدیل می‌شوند میزان زیادی پسماند و ضایعات دامپروری ایجاد می‌کنند.
وکلی می‌گوید بر اساس داده‌های آماری «Statista»، بیش از ۱۳۰ میلیون تن گوشت طیور در سال مصرف می‌شود که حدود ۲۰ درصد از توده طیور را بافت سخت تشکیل می‌دهد که رقم بزرگی است.

به گفته وی معمولا استخوان‌ها به صورت آبگوشت پخته می‌شوند و یا پروتئین آن برای فرآوری غذا جدا سازی می‌شود. بیشتر استخوان‌ها به یک زنجیره تغذیه تبدیل و بخشی از آن نیز به محل دفن زباله منتقل می‌شوند.

اقتصاددانان کشاورزی در ارزیابی خود محافظه کارتر هستند. «برنا داون الیسون» «Brenna Daun Ellison» دانشیار اقتصاد کشاورزی در دانشگاه پوردو می‌گوید: بر اساس آنچه از صنعت تولید می‌دانم، انتظار دارم پسماند‌ها به طور بسیار کارآمدی دوباره مدیریت و هدف گذاری شوند. انتظار دارم متداول‌ترین بازآفرینی برای خوراک دام، سوخت زیستی و لوازم آرایشی باشد.

در اتحادیه اروپا، استخوان مرغ برای استفاده در غذای حیوانات خانگی یا برای تغذیه دام صادر می‌شود. از سال ۲۰۲۱، این اتحادیه، قوانین را کاهش داد تا پروتئین حیوانی فرآوری شده از جوجه، از جمله استخوان‌ها، به خوک‌ها داده شود و بالعکس.

سیستم‌های غذایی، مسئول تولید یک سوم گاز‌های گرم کننده زمین هستند و استفاده از حیوانات برای تولید گوشت دو برابر بیشتر از غذا‌های گیاهی آلودگی ایجاد می‌کند.

وکلی می‌گوید: بدیهی است سیستم غذایی مدرن مبتنی بر حیوانات، راه بهینه‌ای برای تولید غذا برای جمعیت جهانی نباشد، اما این سیستمی است که اکنون در اختیار داریم.

مردم و صنعت به شیوه‌های رایج عادت کرده اند و بهبود آن زمان زیادی طول می‌کشد (اما آب و هوا نیاز به اقدامات فوری دارد!). ما اکنون به تغییرات مثبت نیاز داریم و کارآمدترین راه برای بهبود آن انجام کاری است که نیازی به تغییر در الگوی خرید مشتریان عادی نداشته باشد.

«جیسون لوسک» «Jayson Lusk» نایب رئیس و رئیس علوم کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه ایالتی اوکلاهوما پیش از این گفته بود محصولات مرغ آسیاب شده بخش نسبتا کوچکی از کل بازار گوشت را تشکیل می‌دهند؛ بنابراین بعید است که پر کردن ناگت مرغ با استخوان به طور ناگهانی باعث پایداری گوشت شود. اما مفهوم جالبی در صنعتی است که نیاز فوری به تغییر دارد.

وکلی می‌گوید: می‌دانیم مردم نمی‌خواهند در غذای خود شاهد تغییراتی در طعم، بو یا حس دهانی داشته باشند. تغییر دستور غذا یک عمل عادی است و مردم تا زمانی که محصولات دارای ویژگی‌های حسی و تغذیه‌ای یکسان باشند، آن را می‌پذیرند.

انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب